"O" na Minnettarız...

Uzun süreden beri izlemek isteyipte izleyemediğim "MUSTAFA" filmini sonunda izlemiş bulunmaktayım...
Filmi izlerken, Film hakkında yapılmış olan eleştirileri aklıma getirmeye çalıştım... Şahsi olarak Can DÜNDAR ın yine objektif bakış açısı ile Güzel bir film yapmış olduğu kanısındayım
Gazetelerde okuduğum "ATATÜRK'e hakaret düşüncesiyle film hakkında suç duyuruları" nın yersiz olduğunu düşündüm...
Daha önce de okuduğum kitaplarda gördüğüm bir ATATÜRK portresi çizildi kafamda...

ATATÜRK' ün Kurtuluş Savaşı Yazışmaları Adlı Kitapta bulunan

-Haşmetli Padişah ve Yüce Hilafet Makamı Başlığı ile başlayan..

-Sevgili Yoldaşım Lenin Başlığı ile başlayan...

Yazılarında NABZA GÖRE ŞERBET deyimini ATATÜRK'ün çok iyi kullandığı bir gerçektir...

ATATÜRK' e olan hayranlığım ve "O" na karşı minnettarlığım hat safaya ulaşmıştır...

Küçüklüğümde ATATÜRK denilince kafamı önüme eğer; "O" nun bir ilah olduğunu düşünürdüm... Bu düşünce beynime nereden yerleşmişti pek bilemiyorum ama...

Evimize misafir olarak gelen kişilerin evde bulunan ATATÜRK resmini görünce... Niye evin her tarafında ATATÜRK resmi var?
sorusuna karşılık... Neden evin her tarafında ATATÜRK resmi olmasın? diyordum hep...

Başkalarını bilmiyorum ben ATATÜRK te bir çocukluk yüreği, çocukluk heyecanı, çocukluk cesareti, çocukluk hayalleri görüyorum... Belki ondan bu kadar seviyorum...

Filmde de geçiyor ya ATATÜRK'ün "Ben karanlıkta yatamam çocuk" dediği... Çok hoşuma gidiyor çocuk masumaneliği...

Ben filmi çok beğendim... Özellikle son anlarını "Oralara gidelim hele ben bir iyileşeyim" deyiverişini... Fakat iyileşemedin ATAM...

Beni Hatırlayınız demişsin ya ATAM... Seni Unutmadık ki; Hatırlayalım...

Sen bizi Hatırla yeter... Yalnız bırakma bizi Korkarız biz Yalnız Kalmaktan Atam...