Klasik bir söz vardır ya hani : 'Bir gün babam kolumdan tutttu yürü maça 'diye başlamayacağım .
Kafamı kaldırdığımda maratondaydım , etrafta yaşlı , esmer amcalar . Karşı tarafta kalabalık bir topluluk...
Mavi bir takım çıkıyordu sahaya , herkes ayakta alkışlıyor , karşı taraftan çok sağlam ses geliyordu.
Sevmiştim onları , maçı bırakıp onları izlemeye başladım . Ne dediklerini anlamıyordum ama çok çok güzel görünüyorlardı .Onları izlerken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım , maç bitti eve döndük .
Hafta boyunca hep onları düşündüm sevmiştim onları ...
Hafta sonu babama hadi maça gidelim dedim , o da beni kırmadı götürdü .
Ama bu sefer ortam değişikti , turuncu takım çıkmıştı, karşıda da bir kalabalık yoktu .
Üzüldüm , ısınamadım onlara suratım asık bir şekilde maçı izledik eve döndük..
Babam her hafta maça mı gideceğiz sorusuna , hayır mavilerin maçına gidelim dedim .
Takımların ismini ögrenmiştim , benim sevdiğim takımın ismi Adana Demirspor'du ...
Artık her sorana Adana Demirsporluyum diyordum ...
Babam bir atkı almıştı bana onu takıyordum hep...
Aradan zaman geçti , büyüdüm artık tek başıma gider oldum maçlara ...
Arkadaşlarım alay ediyorlardı , bu takım tutulur mu vsvs gibisinden...
Bende , sizene oğlum karışmasanıza deyip eve gidiyordum ...
Bir gün param yoktu bilyelerimi satmıştım maça gitmek için .
Biraz daha büyüdüm ve o kalabalığın içine girdim
Çok şaşırmıştım , tanımadıklarını aralarına almazlar , soğuk davranırlar diye
Ama çok yanılmışım , sanki 40 yıllık arkadaşmış gibi davrandılar bana
Onları daha da sevmiştim
...
Bazen okuldan kaçtım , bazen de deplasmana, maviler artık benim her şeyim olmuştu ...
BEN ARTIK ONLARA BAĞLI DEĞİL BAĞIMLIYDIM ...
Ağladım , güldüm , küfür ettim , kavga ettim ...
Bugünlerde ne mi yapıyorum ;
Kötü yönetimden dolayı cumartesi günleri kendime söz veriyorum maça gitmeyeceğim diye
Sabah gözümü açıyorum , stattayım !
Dedim ya sevmiştim ben onları !
Güvenç PEKDUR