Resmi ilk gördüğümde… Bu yazının başlığı gibi “Bir İnsan Tribüne Bu Kadar Çokmu Yakışır. “ deyivermiştim içimden… Resim siyah-beyaz değildi ama içime siyah-beyaz bir hüzün doluvermişti… Resmin üzerinde Her vefat eden insanın arkasından duymaya alıştığımız, görmeye alıştığımız; “UNUTMAYACAĞIZ” yazmıyordu…
Resmin üzerine yazılan yazı, AYKUT’un Tribünlerde Olmasını istediği duruşun özetiydi… Bu naçizane bir dilek idi… Gerçekleşiyor mu bu dilek onu bilemeyeceğim ama AYKUT’un dileğini paylaştığımı söylemek isterim.
AYKUT Benim gibi düşünür mü bilmem ama Ben sadece Tek tarafın değil iki rakip taraftarında omuz omuza olmasını istemekteyim… Deplasmanlara Sopa, bıçak değil kardeşlik, rekabet götürülmesinden yanayım… Üzüntüden değil mutluluktan ağlamaktan yanayım… Ve eminim AYKUT’ta benim düşündüğüm gibi düşünüyordur…
Bence;
Bir Düşünce Tribüne Bu Kadar Çokmu Yakışır.
Bence;
Bir İnsan Tribüne Bu Kadar Çokmu Yakışır.
Resmin üzerine yazılan yazı, AYKUT’un Tribünlerde Olmasını istediği duruşun özetiydi… Bu naçizane bir dilek idi… Gerçekleşiyor mu bu dilek onu bilemeyeceğim ama AYKUT’un dileğini paylaştığımı söylemek isterim.
AYKUT Benim gibi düşünür mü bilmem ama Ben sadece Tek tarafın değil iki rakip taraftarında omuz omuza olmasını istemekteyim… Deplasmanlara Sopa, bıçak değil kardeşlik, rekabet götürülmesinden yanayım… Üzüntüden değil mutluluktan ağlamaktan yanayım… Ve eminim AYKUT’ta benim düşündüğüm gibi düşünüyordur…
Bence;
Bir Düşünce Tribüne Bu Kadar Çokmu Yakışır.
Bence;
Bir İnsan Tribüne Bu Kadar Çokmu Yakışır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder