Kısık bir ses... Hafiften Erkan OĞUR'un tınısı... "Neden Geldim İstanbul'a" koyuyor yanıbaşıma, "Gelmez Olaydım." diye bitiriyor... Resimlere sürüklüyor beni o anda, İstanbul'u maviye boyamaya çalıştığımız anlardaki resimlere... Araya girmiş bir resim... Bakıp duruyorum resme, baktıkça dalıyorum içine... Daldıkça hayallere, İNANIYORUM... Bakın resime, inanın, kalplerinizi maviye boyayın... İNANACAKSINIZ !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder