Sevgi, Saygı, Bağlılık...

Sevgi...

İnsanı yaratan sevdayı verdi önce kalplere. İnsanlar birbirini sevdi önce ve böylece yeryüzünü bir bahar havası sardı. Nesiller geçti ve yaratan kalplere gönderdiği sevgiden memnundu. Yarattıkları memnundu çünkü...

Ama bir gün öyle bir şey oldu ki insanlar sevgisini kontrol edemez oldu. Maşuk aşığının aşkının ölçüsüzlüğünden sıkılmıştı. Hayatını kısıtlıyordu çünkü. Mutsuzluk sarıyordu dünyayı. Yaratan bunu gördü ve dedi ki -eksik bir şey var.

Peki eksik şey neydi ?!

Saygı...

İnsanı yaratan saygıyı verdi sonra kalplere. İnsanlar birbirine saygı duydu, sınırlarını korudu ve bir bahar havası sardı tekrar dünyayı. Onlarca nesil geçti yine ve yaratan kalplere gönderdiği saygıdan memnundu. Yarattıkları memnundu çünkü...

Ama bir gün öyle bir şey oldu ki kıskanır oldu insan. Birini seviyorken diğerini de sever olmuştu aşık. Mutsuzluk sarıyordu dünyayı. Yaratan bunu gördü ve dedi ki -eksik bir şeyler daha var.

Peki geriye kalan eksik şey neydi ?!

Bağlılık...

İnsana önce sevgi verildi. Sevmeyi öğrendi ve sevilmeyi elbette. Saygı verildi sonra sevgisini kontrol edebilmesi için, sevdiceği de memnundu bu durumdan. Ve sonra sevdasına sahip olması için, kırmaması için bağlılık verildi.

Ve Yaratan insanları mutlu görüyordu. Sevgi-Saygı-Bağlılık !!! İşte bu 3 değer, 3 özlem, 3 evren...AŞK dedi buna yaratan, buna tutunun dedi. Bu erdemlerden uzaklaşmayın dedi.

İşte bizler bu değerlere sarıldık. Denizin dalgaları kadar MAVİ, gökyüzünün en berrak olduğu an kadar LACİVERT... Bırakmadık bu erdemleri hiçbir zaman...

Uğruna ülkeyi boydan boya geçiyorsak SEVGİmizdendir,
Bizi üzdüğün anlar olsa da sırt çevirmiyorsak SAYGImızdandır,
Yensen de yenilsen de peşine düşmüşse bu canlar BAĞLILIK'ımızdandır...

Şehrin asi çocukları

İnançlarımızla !