Kafamı kaldırdığımda maratondaydım , etrafta yaşlı , esmer amcalar . Karşı tarafta kalabalık bir topluluk...
Mavi bir takım çıkıyordu sahaya , herkes ayakta alkışlıyor , karşı taraftan çok sağlam ses geliyordu.
Sevmiştim onları , maçı bırakıp onları izlemeye başladım . Ne dediklerini anlamıyordum ama çok çok güzel görünüyorlardı .Onları izlerken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım , maç bitti eve döndük .
Hafta boyunca hep onları düşündüm sevmiştim onları ...
Hafta sonu babama hadi maça gidelim dedim , o da beni kırmadı götürdü . Ama bu sefer ortam değişikti , turuncu takım çıkmıştı, karşıda da bir kalabalık yoktu . Üzüldüm , ısınamadım onlara suratım asık bir şekilde maçı izledik eve döndük..
Babam her hafta maça mı gideceğiz sorusuna , hayır mavilerin maçına gidelim dedim . Takımların ismini ögrenmiştim , benim sevdiğim takımın ismi Adana Demirspor'du ... Artık her sorana Adana Demirsporluyum diyordum ...
Babam bir atkı almıştı bana onu takıyordum hep...
Aradan zaman geçti , büyüdüm artık tek başıma gider oldum maçlara ... Arkadaşlarım alay ediyorlardı , bu takım tutulur mu vsvs gibisinden... Bende , sizene oğlum karışmasanıza deyip eve gidiyordum ...
Bir gün param yoktu bilyelerimi satmıştım maça gitmek için .
Biraz daha büyüdüm ve o kalabalığın içine girdim Çok şaşırmıştım , tanımadıklarını aralarına almazlar , soğuk davranırlar diye Ama çok yanılmışım , sanki 40 yıllık arkadaşmış gibi davrandılar bana Onları daha da sevmiştim
... Bazen okuldan kaçtım , bazen de deplasmana, maviler artık benim her şeyim olmuştu ...
BEN ARTIK ONLARA BAĞLI DEĞİL BAĞIMLIYDIM ...
Ağladım , güldüm , küfür ettim , kavga ettim ...
Bugünlerde ne mi yapıyorum ; Kötü yönetimden dolayı cumartesi günleri kendime söz veriyorum maça gitmeyeceğim diye Sabah gözümü açıyorum , stattayım !
Dedim ya sevmiştim ben onları !
Güvenç PEKDUR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder