20 Aralık 2011 Salı

Çan-Kırıldı...

Şansımızı kırmak için çıkmıştık yola. Henüz deplasmanda galibiyet yüzü göremeyen İstanbul Tayfası için "bir umut" demiştik... Cumartesi gecesi 01.00 da Taksim Meydan'da buluştuk. Uzun zamandır görüşemediğimiz tayfa mensupları ile görüşmenin ve sohbet etmenin mutluluğu ile gece 04.00 a kadar birlikteydik. Yola çıkmamızda bizlere Haluk LEVENT ile başlayan eşlik; Müslüm GÜRSES, Azer BÜLBÜL, Grup YORUM ve birbirinden entresan kozmopolit yapısı ile 160 parçalık mp3 listesi ile devam etti. Sabah 10.30 gibi Çankırıya ulaştık. Çankırı Valiliği zannedersem İstanbul Tayfası ile alakalı özel güvenlik önlemi almış. Taraftar olarak Kamyon Garajında misafir edilen tek oluşum bizdik, tüm taraftarlarımız stada ulaşmışken; bizler en erken şehire varmamıza rağmen, en son stada ulaşanda bizdik. Sağlık olsun...
Stad önünde Adana'dan, Ankara'dan, Yozgat'tan ve çeşitli illerden gelen Demirsporlu abi ve kardeşlerimizi görmek; mutluluğumuzu bir kat daha arttırdı. Herkesin yüzünde bir mutluluk, herkesin yüzünde bir umut vardı.
Tribündeki yerimizi alırken; pankartımız "Son İstasyon Zafer Olacak." da tribündeki yerini alıyordu.
Ve maç başladı. Defans ile Forvet direk bağlanmış gibi. Orta saha denilen bir olgu söz konusu bile değil. Tüm bağlantılar kesilmiş. Baskı yok, top alma yok, top kaptırma çok. 1 Galibiyeti olan bir takıma 2. galibiyetini hediye etmek için çok uğraştık ve başardık. Forum sitelerinde okuduğum; futbolcu parasını alamıyormuş, yönetime mesaj gönderiyormuş... Bende futbolcu kardeşlerime diyorum o halde; aldığınız paranın hakkını verseydiniz; şu anda süper ligde ki yerimizi koruyorduk... Ama ben yine de inanmak istemiyorum bu yoruma... Daha önümüzde çok maç var. Bu arada playofflara kalmak için oynanıyorsa; hiç oynanmasın...
1-2 yenildik. Ve bence fark yemekten kurtulduk.
Tribünsel anlamda; yine her zaman ki gibi Demirsporluluk duruşu içerisinde takım desteklendi, ne zamandır yapılmayan, hemde deplasmanda; konfeti eşliğinde tezahurat etmeyi bir hayli özlemişiz... Bir daha ki deplasmanımızda daha farklı tribünsel projelerde yer almak için uğraşacağız...
Çankırı tribünleri ile alakalı çok yorum yapılıyor... Doğrudur. Cahillikleri, galibiyet ile birleşince küstahlık onlar için vazgeçilemez bir unsur oldu. Yazık, Türkiye Tribünleri adına utanç verici... Genç dimağların beyinlerini zehirleyip, sonrada bizim bulunduğumuz tribünlere dönüp bozkurt işareti yapmak; arkadaşların yerlerinde oturamadıklarını, müsait bir yerlerinde bizlere doğru attıkları torpillerin patladığına bir delalet galiba...

Bir sonra ki deplasmanda görüşmek üzere... 

Hiç yorum yok: