
“Bu takım bu sene süper lige çıkacak!”. İşte aynen bu şekilde bağırıyordu Adana Demirspor' un cefakar
taraftarı...
Böyle ve inançla...
Gözlerinde hiç kaybolmayan o umut daha da ışıldıyordu. Küçücük çocukların
yürümeye başlama heyecanı gibiydi. Bir babanın evladının doğusunu bekleme heyecanıydı
belki ve bir ananın tüm doğum sancılarını çekişini hissetmişti çoktan. Uzak bir
yoldan gelip sevdalısını görecek sevgilinin kalp çarpıntısıydı. Kolay değildi
çünkü 1994 senesinden beri süper denilen ligde değildi Adana Demirspor ve hiç
de süper değildi bu lig Adana Demirspor olmadığı için. 1990 senesinde doğmuş
olan gençler hiç görememişti o ligi, insan hiç görmediği bir şeyi bu kadar
izler miydi?
Yüklenin beyler yüklenin biz yenilirsek takim da yenilir biz inanalım onlar da inansın diye bir ses duyuldu. Geri dönüşü en iyi biz yapardık ne de olsa.
Kendisini taraftar olarak nitelendiren ama isleri sadece hakaret
etmek olan insanları aşağılayan ama aşağılamanın en büyük aşağılık olduğunu
bilmeyen bir güruh sürekli hakaret ederek sinir bozuyordu, ama tribünde ne
zaman kaybetmişti ki Adana Demirspor ya da şimşekler grubu. 3-0 geriye
düşmek zordu acıydı ama başlarında abileri içlerinde bitmek tükenmek bilmeyen
Adana Demirspor sevgisi olan şehrin asi çocukları teslim olmuyordu ve şimşekler
çakıyordu sahada maç eşitleniyordu.
Dillerde o güzel beste süper lige süper lige süper lige mavi
simsek!
Evet bu sene o sene, KOŞUYORUZ ŞAMPİYONLUĞA...
Mert Şen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder